7/16

‘De bibliotheek is per definitie een duurzame plek’

Wat begon met een haperend verwarmingssysteem groeide uit tot een volledige verduurzamingsslag en een flinke opknapbeurt. De bibliotheek in Tuitjenhorn is nu de warme huiskamer van het dorp geworden, in de breedste zin van het woord. Het is een flinke inspanning geweest, maar ik ben zo blij dat we het konden doen.”

Francien Veldman is vestigingscoördinator voor de bibliotheken van Schagen en Tuitjenhorn. Inmiddels is het bijna drie jaar geleden dat ze begon. “Ik kom niet uit de bibliotheekwereld en moest mijn weg nog vinden binnen de organisatie, toen de luchtbehandelingskast vervangen moest worden.” Dit systeem zorgt voor de luchtverversing en verwarming binnen het pand, maar was erg verouderd. De verwarming viel regelmatig uit, waardoor medewerkers en bezoekers in de kou kwamen te zitten. Francien besloot hier prioriteit aan te geven. “Medewerkers en bezoekers krijgen altijd voorrang”, vertelt ze. Francien had ervoor kunnen kiezen om het systeem één op één te vervangen, maar toen ze offertes opvroeg, bleken de prijzen voor vervanging behoorlijk uiteen te liggen. “Ja, dan wil ik graag weten waarom en waar ik op moet letten om de juiste keuze te maken.” Samen met een collega ging ze op onderzoek uit. Ze kwamen uit bij een duurzaam systeem dat de radiatoren overbodig zou maken. Het zou veel minder ruimte in beslag nemen dan de vorige luchtbehandelingskast en bood de mogelijkheid om van het gas af te stappen. “Doordat we besloten duurzame keuzes te maken, was er ineens meer mogelijk. We kwamen zelfs in aanmerking voor een provinciale subsidie. Ik ben zo blij dat we die kant op gegaan zijn.”

Gedragen project

Voor de plaatsing van het systeem moest de bibliotheek drie weken dicht. Een goed moment om ook de vloerbedekking te vervangen. Francien: “Die zag er gedateerd uit en was zelfs stuk, maar je haalt niet zomaar de hele bibliotheek leeg. Nu kon het. Vloerbedekking houdt de warmte goed vast en is in die zin ook een duurzame keuze. Daarnaast zorgt het voor een goede geluidsdemping. Niet onbelangrijk in een bibliotheek. Onder de vloeren van de kantoorruimtes en de kantine kregen we vloerverwarming en een apart koelingssysteem.” Maar er was meer. “Kort voor het nieuwe verwarmingssysteem werd geplaatst, zijn de TL-balken en lampjes in de kasten vervangen door Ledverlichting. Zonnepanelen hadden we al en zo werd ook het verbruik van stroom teruggebracht.”
“We hebben echt opgeruimd. We hebben het computereiland aangepast en veranderd om meer studieplekken te creëren. Daar was behoefte aan. Het podium heeft plaats gemaakt voor schoolbankjes en krukjes, die pakken we erbij als het nodig is. Hierdoor is ruimte ontstaan in de jeugdhoek om die aantrekkelijker te maken. Ik wil daar nog graag een kleine speelhoek en een fijne bank waar je lekker kunt lezen.” In vrijwel elke verandering zit een duurzame keuze. “We haalden bijvoorbeeld de displaykasten weg. Die heb ik op Biebtobieb gezet, een platform waar bibliotheken kennis uitwisselen. Ik had het niet verwacht, maar ze hebben een nieuw leven gekregen in de mediatheek van Zwolle. Ondertussen ben ik bezig met een leuke hoek waar je kunt werken in een fauteuil met plek voor een laptop.” Ze wijst naar een oranje beklede draaistoel, die uitzicht biedt over het weiland. “Zo’n stoel is perfect voor hier, maar ook heel duur. Ik heb ‘m tweedehands kunnen kopen voor weinig en hoop gewoon dat ik er nog zo een vind.” Voor Francien zijn het logische keuzes. “Een bibliotheek is per definitie een duurzame plek. Alle boeken die hier staan zijn door meerdere mensen gelezen en gaan de komende jaren nog door andere mensen gelezen worden. Steeds maar boeken kopen of online bestellen is leuk, maar helemaal niet duurzaam.”
Het was een flink project en Francien wil graag nog wat puntjes op de i zetten, maar het is gelukt. “Ik ben er trots op dat we het zo konden doen. Daarbij moet ik zeggen dat ik heel blij ben met mijn collega Jacinta Krimp die het project geleid heeft. Zij nam het project over in een periode dat ik ziek was. En minstens zo belangrijk hoe de medewerkers het hebben gedaan. Drie weken dicht betekende niet dat we vrij waren. We hadden geleerd van de coronatijd en een afhaalbieb opgezet. De kasten stonden ingepakt in plasticfolie zodat er geen bouwstof tussen de boeken zou komen, maar de medewerkers zorgden ervoor dat alle materialen geleend konden worden. Het was een gedragen project. Het eindresultaat is dat we weer warm zitten, maar ook een fijnere plek zijn waar iedereen in Tuitjenhorn zich welkom mag voelen.”